Schrijven over schrijven

Het is iets waar bijna elke blogger van droomt: schrijver worden. Niet zomaar wat gedachten uitstorten op je blog, maar iets concreets presteren, zoals een boek. Sommige bloggers slagen daar wonderwel in. Zo publiceert Kelly van Ma vie en vert binnenkort haar eerste boek. Anderen, zoals Lilith en mezelf dromen hardop of in stilte over hun schrijfdroom.
bron
De ideale lezer wordt uiteindelijk schrijver, heb ik lang gedacht. Nu ben ik daar niet meer zo zeker van. Ik lees bijvoorbeeld graag W.F. Hermans, Harry Mulisch of de Fransman Philippe Claudel. Allemaal schrijvers met een literaire reputatie om u tegen te zeggen. Maar of ik ooit zoals hen zou kunnen schrijven? Daar ben ik niet zo zeker van. En misschien hoeft dat ook helemaal niet. Momenteel ben ik bezig met het schrijven van een jeugdboek. Zo'n 65 pagina's heb ik al. Het geeft een beetje een dubbel gevoel. Enerzijds is er de rush en de bevrijding tijdens het schrijven; anderzijds is er het gepieker achteraf. Is dit wel wat ik wil schrijven? Is dit iets wat ooit het publiceren waard is?

Ik had zo graag een Groot Literair Werk geschreven. Iets zoals Le Rapport de Brodeck van Philippe Claudel of iets zoals Wij en ik van Saskia de Coster. Maar op een of andere manier vloeien er jeugdboekideeën uit mijn pen. Terwijl ik toch enkele jaren een verwaand literatuurwetenschapper was die neerkeek op bestsellers en jeugdboeken (hoewel ik Harry Potter en Twilight verslonden heb!). Dus ja. Wat je schrijft vloeit niet noodzakelijk voort uit wat je leest. Mijn literaire smaak zit vaak mijn schrijfdroom in de weg, hoe raar dat ook mag klinken.

Alleszins ben ik benieuwd naar wie het pleit zal winnen: mijn innerlijke criticus of mijn schrijfdwang. Wat denken jullie?

Populaire posts