Hoe The Big Bang Theory mijn vakantieleesplannen dwarsboomde

Vrijdagavond 4 april. Er lagen twee volle weken Paasvakantie op me te wachten. Een leesvakantie, zoals ik eerder al schreef. Maar dat liep even anders uit.

Eerst en vooral waren er uitstapjes. Naar Aalst, naar Lille, naar Evergem, naar Oostende. Dagen om bij te praten met vriendinnen, me te verbazen over een musical, het Ensorhuis te bezoeken, uit te waaien aan zee. Deugddoende dagen zonder boeken.

'Life is good at the beach', aldus het bord op het witte hutje.
En verder was er... guilty pleasure. Sinds mijn vriend me kennis liet maken met de serie The Big Bang Theory, ben ik niet meer weg te slaan van mijn computerscherm. De dialogen zijn spitsvondig, de personages herkenbaar (wetenschappers die van nerdy gezelschapsspelen houden, je moet ze mij niet leren kennen) en de plotwendingen zijn gewoonweg geniaal. Er is ook intertekstualiteit. De verwijzingen naar Star Wars en Star Trek heb ik waarschijnlijk niet allemaal begrepen, maar er zijn ook tal van verwijzingen naar The Lord of the Rings, Harry Potter, ja zelfs naar Twilight. Om van de pun intended jokes nog maar te zwijgen. Humor met hersenen, het kan. Wie iets van fysica of wiskunde kent, kan zelfs nog harder lachen.
bron

En hoe zit het dan met de leesplannen? Op zich niet rampzalig. Ik las Het lam van Jannie Regnerus (geïnspireerd op het Gentse Lam Gods, prachtig), de niet onaardige dichtbundel Waar we wonen van Thomas Möhlmann en de ietwat teleurstellende bestseller Kenau van Tessa de Loo. Aangenomen dat het eerste boek heel goed maar dun was, het tweede een nog dunnere dichtbundel en de derde een vlotte roman; heb ik het gevoel niet genoeg gelezen te hebben. Nog steeds wacht Omega Minor in de kast. En nu Márquez gestorven is, word ik ook weer herinnerd aan het ongelezen exemplaar van Liefde in tijden van cholera. Zucht.

Wanneer is het zomervakantie, a.u.b.?


(En ja, dat laatste was ironie. (Leve de werkende mens!)) 

Populaire posts