The Book Thief

Enkele jaren geleden hoorde ik al positieve geluiden over The Book Thief. De Nederlandse vertaling lag toen te blinken in de boekenwinkels. Maar zoals het altijd gaat met hypes, hink ik een beetje achterop. Meestal ontdek ik het boek in kwestie dan enkele jaartjes later, bijvoorbeeld als het verfilmd wordt.

Zo ook bij The Book Thief. Na de trailer was ik meteen verkocht. De geliefde en enkele vrienden werden opgetrommeld voor een avondje cinema. Maar ergens, op een luie woensdagnamiddag, kriebelde het toch om eerst nog gauw het boek te lezen. Dus ik sprong op de fiets en racete naar de bibliotheek voor het laatste uitleenbare exemplaar. Met een pil van meer dan 500 pagina's nestelde ik me in de zetel en las het boek op een dag uit.

De Boekendief is een boek over boeken. Het hoofdpersonage, de jonge Liesel, steelt en leest boeken om zo de ellende van de Tweede Wereldoorlog een beetje te vergeten. Haar moeder heeft haar afgestaan aan een pleeggezin, haar broertje is gestorven tijdens een treinrit en op haar nieuwe school is ze niet geliefd omdat ze niet kan lezen. Langzamerhand raakt ze echter gefascineerd door het geschreven woord, en leert haar pleegvader haar lezen. De kelder wordt getransformeerd tot een woordenkamer, waar Liesel moeilijke woorden op de muren schildert. In diezelfde kelder wordt ook een jood, Max, verborgen gehouden. Er ontstaat een mooie vriendschap tussen de twee. Max wordt, net als Liesel, getroost door boeken. Adolf Hitlers Mein Kampf wordt overschilderd, en samen creëren ze nieuwe verhalen. Desalniettemin loert de Dood, de verteller van De Boekendief, steeds om de hoek.

(bron)
Markus Zusak, de auteur van deze roman, is een Australiër met Duitse roots. Hij schreef dit boek op basis van de verhalen die zijn Duitse ouders hem vertelden. Met veel bescheidenheid vertelt hij tijdens zijn TED talk in Sydney dat hij zo'n succes nooit verwacht had. Hij heeft het ook over de problemen die hij ondervond bij het schrijven van dit boek. Schrijven is voor hem steeds weer falen, opnieuw beginnen. Het vertelperspectief van de Dood in The Book Thief heeft heel wat herschrijvingen met zich meegebracht. Het succes van The Book Thief werkt ook verlammend. Zo laat zijn volgende boek al geruime tijd op zich wachten.

Markus Zusak (bron foto)
Toch lijkt dit laatste voor mij slechts een luxeprobleem. Met een dergelijke roman als The Book Thief mag je best trots zijn op jezelf, ook al zit de inspiratie daarna wat vast. Als ik ooit een jeugdboek zou kunnen schrijven dat nog maar in de buurt komt van De Boekendief, zou ik in de zevende hemel zijn. Aan de ene kant is het een vlot lezend jeugdboek, maar aan de andere kant is het ook een literaire roman voor volwassenen. Knap dat Zusak het evenwicht heeft kunnen vinden tussen alles wat ik waardeer aan een goed boek.

Populaire posts