Over Kerstmis en Fantastic Beasts

Kerstmis associeer ik met lichtjes, gezelligheid, lekker eten, kaartjes, vrienden en familie. En met Harry Potter, uiteraard (want wat associeer ik niet met HP?). Misschien omdat de magie van Kerstmis perfect aansluit bij die van Rowling. Klinkt cheesy, maar het is niet anders...

 

De film Fantastic Beasts and Where to Find Them had wat mij betreft dus op geen beter moment kunnen komen. Hoewel, ik had mijn twijfels. Het zoveelste randverhaal rond de successerie? Ik had de verleiding om The Cursed Child te lezen al kunnen weerstaan, dus dit zou ik ook wel aankunnen. Maar onze lokale bioscoop is pas gerenoveerd, mijn echtgenoot was enthousiast, de trailer leek goed, het was Kerstmis. Dus gingen we kijken.

Een kleine inleiding... (of bekijk de trailer)

Het verhaal volgt de magie-zoöloog Newt Scamander. Op zijn vele reizen komt hij verschillende magische wezens tegen die hij allemaal weet op te schrijven. Zijn notities resulteren uiteindelijk in het tekstboek 'Fantastic Beasts and Where to Find Them', dat gebruikt wordt op de toverschool Zweinstein. De film volgt de avonturen van Newt Scamander, die zeventig jaar voor de gebeurtenissen in de Harry Potter-films op onderzoek uit gaat om deze encyclopedie te schrijven over alle magische dieren. 

(bron: http://www.cinema-albert.be/programma#beasts)

Mijn mening

Er waren verschillende redenen waarom ik de cinemazaal achteraf met een blij gemoed verliet:

De link met de actualiteit

Met opzet gedaan? Er was meteen een link met terreurdreiging, aanslagen en presidentsverkiezingen. Pittig detail: in de tovenaarswereld was de Amerikaanse president een zwarte vrouw (de Dreuzelpresident daarentegen was een blanke man die wel wat weg had van... jeweetwel).

Het verhaal speelt zich af tijdens de jaren twintig in New York

Oké, dat wist ik eigenlijk wel van tevoren, maar ook dit aspect is mooi uitgewerkt. De reis naar Amerika, de rijkelijk versierde bank, het uitgaansleven van de jaren twintig, het brugje in Central Park, de kleding... een ideale setting.

De magische wereld van Rowling blijft overeind

Leuk om te zien hoe spreuken zoals alohomora, obliviate en petrificus totalus hun uitwerking blijven hebben. Ook andere elementen van Rowlings boeken werden verweven in het verhaal (Grindewald, Dealthly Hallows...). Eigenlijk is achtergrondkennis over Harry Potter helemaal niet nodig, maar voor de fans is het wel fijn.

De vier hoofdpersonages

Terwijl Harry vergezeld wordt door twee vrienden, krijg je hier met een kwartet te maken. De vier hoofdpersonages komen min of meer gelijkwaardig in beeld. Niet alles wordt vanuit het perspectief van één personage bekeken. Daardoor zit er veel afwisseling in de film.

De humor

De fratsen van de dieren zorgen voor de nodige humor. Sommige situaties zie je wel aankomen, maar ik heb toch vaak spontaan moeten lachen. Ook een onthulling aan het einde (maar dat had misschien meer met de acteur te maken) was een aangename verrassing die een glimlach ontlokte.

De boodschap
Terwijl je HP niet kan lezen zonder er een antiracistische boodschap in terug te vinden, leek deze film een pleidooi om toleranter te zijn tegenover holibi's. Wie gevoelens moet onderdrukken, is een gevaar voor zichzelf en voor anderen. Of interpreteer ik nu weer te veel? Wat denken jullie? Google leert me dat ik niet de enige ben die dit erin zag...

Dus ja, de magie rond Harry mag dan misschien een beetje uitgemolken worden, ze is zeker nog niet uitgewerkt. Misschien moet ik me in 2017 toch eens wagen aan The Cursed Child.

Vrolijk Kerstfeest en een warm 2017!