Hoe ik per ongeluk een boek schreef - Annet Huizing

O hoe zou ik willen dat de titel van dit bericht op mezelf zou slaan. Maar helaas. Ik heb tot op heden nog steeds geen boek geschreven. Maar daar zou misschien wel eens verandering in kunnen komen, want na het lezen van dit jeugdboek begint het bij mij ook weer te kriebelen.


Hoe ik per ongeluk een boek schreef is het eerste boek van Annet Huizing bij Lemniscaat. Niet alleen werd ik verleid door de mooie cover, ook het verhaal sprak me meteen aan. Katinka, een dertien jarig meisje, wil heel graag schrijfster worden. Hiervoor gaat ze te rade bij haar overbuurvrouw Lidwien, een gevierd auteur die al negentien succesvolle boeken op haar neem heeft staan.

Katinka wil schrijven over haar dagelijkse leven. Over de komst van Dirkje, de nieuwe sympathieke vriendin van haar vader. Over haar moeder die gestorven is toen ze drie was. Over haar eigen worsteling met het leven (dit klinkt zwaarder dan het in het boek is). Dit doet ze met de hulp van Lidwien, die haar nuttige (en voor de lezer herkenbare) schrijftips geeft, zoals show don't tell, schrijven is schrappen, kill your darlings, gebruik je zintuigen, ... De manier waarop Katinka deze schrijftips ter harte neemt, is zowel grappig als charmant.

En dat laatste geldt eigenlijk voor het hele boek. Je voelt mee met Katinka, die steeds nieuwsgieriger wordt naar haar moeder die ze nooit gekend heeft. Ook het gedrag van de volwassenen wordt treffend beschreven. Verder vond ik het uitgangspunt van deze jeugdroman best wel origineel. Een tiener die ervan droomt om op een dag een serieuze schrijfster te worden, naar het Boekenbal te gaan, interviews te geven... Misschien biedt dit boek ook een houvast voor jongeren die zulke dromen koesteren. Ook de verwijzingen naar Hella Haase en Het geheim van de schrijver van Renate Dorrestein, maakten dit boek verrijkend. Die schrijftips van Dorrestein wil ik trouwens ook graag eens lezen.

Kortom, dit smaakt naar meer. Op een bepaald moment ben ik zelfs bewust trager gaan lezen om langer in dit verhaal te blijven. Da's altijd een beetje het nadeel bij het lezen van een jeugdroman; het leest veel te vlot. Maar laat ons duidelijk zijn: dat nadeel weegt niet op tegen alle voordelen.

Dit is boek 3/30 dat ik las voor Ik lees Nederlands 2015.


Populaire posts