Onrust

De laatste dagen heb ik een beetje last van onrust in mijn hoofd. Misschien komt het door het herfstige weer, misschien ook niet.

De oorzaken van het piekeren zijn niet zo duidelijk definieerbaar. Op het werk gaat het me voor de wind, ik heb nog steeds mijn lieve vriend, er zijn geen echte problemen. En toch.

Een kleine troost: ook Rodin wist wat piekeren was. 

 Misschien komt het door mijn 'dingen voor dertig' lijstje. Hoewel er binnenkort een chocoladeworkshop lijkt aan te komen (hoera!), zijn er toch zaken die me zorgen baren. Elke dag overweeg ik om het boek waaraan ik schrijf in de prullenmand te gooien. Elke dag zoek ik op immo sites naar een huis. Elke dag probeer ik m'n Frans op peil te houden. Maar wanneer ik 's avonds ga slapen, heb ik het gevoel dat ik niet genoeg gedaan heb.

En dus word ik weer geconfronteerd met een oud zeer: perfectionisme. Ik ben boos op mezelf als ik een dvd in de klas vergeet, lastig wanneer een rauw stuk vlees op de keukenvloer petst, geagiteerd als ik een Franse spellingfout maak, teleurgesteld als ik een dag niets gelezen of geschreven heb.

Ik weet het. Loslaten is de enige oplossing. Niet vasthouden aan mijn lijstjes. Manuscripten en ideeën laten rusten tot aan de vakantie. Me niet focussen op de kleine dingen die fout gaan, maar op het grote verhaal dat eigenlijk wel goed zit.