Een huis om in te lezen

Momenteel zijn de geliefde en ik aan het denken over een van mijn 'dingen voor dertig'. De zoektocht naar een droomhuis verloopt niet altijd even vlot. Ook de ideeën durven soms wel eens uit elkaar te liggen (lees: hij wil iets moderns, ik hou ook best wel van klassiek). Een tijdloos mooi huis lijkt het ideaal. 

Maar tussen droom en daad staan wetten in de weg, en praktische bezwaren. Dat wist Elsschot al. En wij nu ook. Gisteren hoopten we iets gevonden te hebben, maar na een huisbezoek waren we weer terug bij af. Kamers bleken kleiner dan beschreven en ook mijn droom om een aparte grote bureaukamer/huisbibliotheek te hebben, zou niet helemaal te verwezenlijken zijn. 

Sommige mannen vinden dat hun vriendin belachelijk veel schoenen heeft. Mijn vriend vindt dat ik belachelijk veel boeken heb. Terwijl ik geloof dat een mens nooit genoeg boeken kan hebben. Mensen met geen enkel boekenrekje in hun huis, heb ik altijd een beetje vreemd gevonden. Geef toe, een bureel zonder boeken is toch iets té minimalistisch. Ook al kan een mooi panorama veel compenseren.

bron

1 ding is zeker: er moet wat licht aanwezig zijn. En een bloemetje op de vensterbank staat ook altijd mooi.

bron

Het design mag een hedendaagse toets hebben. Zo hou ik wel van wit. 

bron

Als we dan toch aan het dromen zijn, zou er idealiter ook een luie zetel staan. Met ruimte voor gedachten. En niet te vergeten: een laddertje! Ja, een laddertje in de huisbieb is het summum.

bron

 Voorlopig blijft het nog bij dromen. En sparen ;-)