Milaan

Twee zonsondergangen en één onweer gaf je ons, 's avonds, na je vele musea en modieuze bewoners. Dames liepen op voetpaden alsof het catwalks waren en in bijna elke straat troffen we een palazzo of een kerk aan. 

'One map for museums and one map for shopping,' zo had de receptionist het gezegd. We hielden ons vooral aan de museumplattegrond, maar de winkels loerden overal om de hoek. Milaan kan je niet verdelen, alles loopt voortdurend door elkaar. 

De eerste zonsondergang op het dak van grootwarenhuis La Rinascente werd ons aangeraden, de tweede ontdekten we zelf. De zon boven Sant'Alessandro, met een aperitief binnen handbereik, was zo mogelijk nog warmer dan die met zicht op de Duomo. 

Op de laatste avond had de stad nog iets in petto. Geen vuurwerk maar een betere donder-en-bliksemshow, toevallig waren we ook aan de Duomo. De hemel lichtte paars op bij elke bliksemschicht, parapluverkopers schoten uit de grond, winkeltassen werden als afdak gebruikt. Een rozenverkoper liet zijn koopwaar boven zijn hoofd begieten. En wij? Wij genoten van Italiaanse outdoor cinema.