Schrijven is verzamelen

Vanmorgen viel het me, na een douche, plots te binnen. Een schrijver is een verzamelaar. Van ideeën, geuren, flarden gesprekken, foto's, herinneringen. Het verklaart waarschijnlijk waarom ik zelf moeilijk dingen kan weggooien. Waarom ik dozen met kaartjes en prullaria heb. Waarom ik ticketjes en treinkaartjes in een reisdagboek plak. Waarom ik als kind honderden lege parfumflesjes collectioneerde. Waarom mijn boekenplanken vol staan. Waarom mijn vrienden altijd verbaasd zijn over wat ik me nog van onze schooltijd herinner.


In Everything Is Illuminated, een verfilming van het debuut van Jonathan Safran Foer noemt de hoofdpersoon (Foer zelf, gespeeld door Elijah Wood) zichzelf geen schrijver maar een verzamelaar. Haast dwangmatig raapt hij herinneringen op, stopt ze in zakjes en hangt ze op aan de muren van zijn kantoor. Het gaat zelfs zover dat hij, wanneer hij in Oekraïne een aardappel als vegetarische maaltijd krijgt, een stukje van de aardappel meeneemt.

Ook in Extremely Loud and Incredibly Close was te zien hoe de jonge Oskar foto's verzamelde tijdens zijn zoektocht door New York. Beide boeken van Safran Foer staan hier intussen hoog op het te-lezen-lijstje. 


Natuurlijk moet je met al die verzamelingen ook iets gaan doen. En af en toe schoon schip maken kan geen kwaad. Maar het mooiste blijft toch wanneer je in al die dingen iets bijzonders ontdekt.

Populaire posts