Hoe gaat het nog met mijn boek?

De bovenstaande vraag krijg ik de laatste tijd regelmatig voorgeschoteld. Hoewel ze een blijk is van oprechte interesse, bezorgt ze me vooral een oncomfortabel gevoel. Want mijn boek is helemaal geen boek. Het is een Worddocumentje van zo'n honderd pagina's dat ik in een vlaag van enthousiasme, naïviteit en romantiek naar enkele uitgeverijen stuurde. En tot nu toe zijn daar geen of geen positieve reacties op gekomen.

De schrijfdroom doorprikt?

Of ik me dat aantrek? Wonderbaarlijk genoeg niet. Toegegeven, het is niet leuk om te zeggen dat het niets geworden is. Maar er zijn ergere dingen in de wereld (kijk maar naar de huidige actualiteit). Bovendien beschouw ik schrijven als een hobby. Een tijdverdrijf waar ik soms misschien te veel van verwacht, dat wel. Deze zomer heb ik net al mijn schrijftwijfels overwonnen door gewoon te schrijven, met het idee dat het waarschijnlijk geen meesterwerk is, maar dat ik op die manier tenminste mijn schrijfspieren train. Et voilà, er was eindelijk een resultaat.

Of ik dan toch alles online wil gooien, misschien zelfs als e-book? Ik weet het niet. Eigenlijk geloof ik nog steeds in het kritisch oog van een uitgeverij. Als professionelen er niets in zien, voel ik me niet geroepen om mijn schrijfsels online te zwieren. Van self-publishing of e-books heb ik weinig verstand, ik zou me er wel in kunnen verdiepen, ja. Maar eerlijk? Ik besteed mijn tijd en energie liever aan iets anders.

Aan een nieuw verhaal bijvoorbeeld. Want ja, één verloren veldslag beslist de oorlog niet. Er kiemt iets nieuws, iets anders. Geen jeugdboek, wel iets dat meer aansluit bij wat ik zelf lees. Voorlopig bestaat daar nog geen Worddocumentje van, maar u hoort het wel als daar verandering in komt...

Populaire posts