Drie keer coming of age
De afgelopen weken was ik al een beetje in vakantiestemming. Op de een of andere manier wilde ik graag wat ontspannende boeken lezen die me tegelijk terugbrachten naar mijn jeugd. Naast Cees Nooteboom las ik dus ook drie adolescentenromans.
Het eerste boek dat ik las, was The Perks Of Being A Wallflower van Stephen Chbosky. Enkele jaren geleden had ik de film gezien, die me wel kon bekoren. Aangezien ik al veel van het verhaal vergeten was, leek het me leuk om het boek te lezen. Het verhaal is geschreven in briefvorm. Charlie schrijft brieven aan een onbekende vriend en vertelt over zijn belevenissen als high school student. Na de zelfmoord van zijn beste vriend heeft hij het moeilijk om weer mee te doen met het normale leven op school. Gelukkig leert hij Patrick en Sam kennen, twee laatstejaarsstudenten. Terwijl Patrick worstelt met zijn homoseksualiteit, is zijn stiefzus Sam moeilijker te doorgronden. Charlie wordt hopeloos verliefd op haar, maar moet ook vechten tegen zijn eigen demonen.
Dit boek heb ik graag gelezen. Zowel de stijl als het verhaal konden me blijven boeien, hoewel ik het in het begin wat moeilijk had met de naïviteit van Charlie en het gratuite druggebruik van de jongeren. De beste stukjes in het verhaal zijn de passages over wat Charlie voor zijn leraar Engels leest en hoe hij beter kan schrijven. De schrijfstijl evolueert ook mee met Charlie naarmate het verhaal vordert. Dit was voor mij een van de sterkere elementen van deze roman.
Vrijwel meteen daarna las ik I Capture the Castle van Dodie Smith. Ik was nieuwsgierig geworden naar dit boek omdat een van mijn favoriete booktubers, Rose Mannering, heel erg lovend was over deze roman. Maar goed. Ook aanraders moeten kritisch gelezen worden.
Mijn kritische lezing vervaagde echter nogal snel. Wat een mooi boek is dit! De zeventienjarige Cassandra schrijft in dagboekvorm over haar leven in een kasteel. Haar vader publiceerde ooit een bestseller, maar heeft daarna niets meer geschreven. Samen met zijn gezin leeft hij in armoede in een gigantisch, sprookjesachtig kasteel dat ze voor 40 jaar gehuurd hebben. Terwijl Cassandra geniet van hun romantische en simpele leven op het kasteel, kwijnt haar oudere zus Rose steeds meer weg door het armoedige leven dat ze er leiden. Wanneer het kasteel een jongere eigenaar krijgt, Simon Cotton, lijkt er verandering te komen in hun situatie. Rose krijgt een aanzoek van hem en grijpt de kans om op te klimmen op de sociaal-economische ladder.
Wie denkt dat dit alleen maar een romantisch verhaal à la Jane Austen is, heeft het mis. Er worden interessante vergelijkingen gemaakt over boeken, muziek en schrijfstijlen. Zo contrasteert de stijl van Cassandra fel met het magnum opus van haar vader, dat beschreven wordt als een soort modernistisch-experimenteeel werk. Cassandra's observaties zijn scherp, vernieuwend en charmerend. Hoewel het verhaal zich afspeelt tijdens de jaren dertig van de vorige eeuw, is het tijdloos. Dit is zo'n boek waarvan ik zeker ben dat ik het nog eens ga herlezen.
Tip: Er bestaat ook een verfilming, maar probeer niet naar de trailers te kijken, want die geven al veel weg over het verhaal...
Ten slotte las ik Paper Towns van John Green. Eerder las ik zijn bekendste boek, The Fault In Our Stars, dat ik zeker kon appreciëren. In tegenstelling tot vele anderen, heb ik geen tranen met tuiten gehuild toen ik het las, maar slecht was het zeker niet.
Paper Towns is volgens sommigen trouwens beter dan TFIOS. Dat kan ik echter niet beamen. Misschien koesterde ik iets te hoge verwachtingen, maar Paper Towns heeft me een beetje teleurgesteld. De personages waren wel grappig en er zat zeker vaart in het verhaal, maar op de één of andere manier bleef het voor mij allemaal nogal oppervlakkig. De zoektocht naar Margo Roth Spiegelman (wiens naam ik ondertussen beu ben) kon me niet altijd zo boeien. Het einde vond ik wel mooi en filosofisch, maar dit had gerust meer aanwezig mogen zijn in het verhaal. De vertaling die ik las was trouwens van een bedenkelijk niveau. Dan toch liever The Fault In Our Stars.
Heb jij onlangs nog goede 'coming of age' verhalen gelezen?
Het eerste boek dat ik las, was The Perks Of Being A Wallflower van Stephen Chbosky. Enkele jaren geleden had ik de film gezien, die me wel kon bekoren. Aangezien ik al veel van het verhaal vergeten was, leek het me leuk om het boek te lezen. Het verhaal is geschreven in briefvorm. Charlie schrijft brieven aan een onbekende vriend en vertelt over zijn belevenissen als high school student. Na de zelfmoord van zijn beste vriend heeft hij het moeilijk om weer mee te doen met het normale leven op school. Gelukkig leert hij Patrick en Sam kennen, twee laatstejaarsstudenten. Terwijl Patrick worstelt met zijn homoseksualiteit, is zijn stiefzus Sam moeilijker te doorgronden. Charlie wordt hopeloos verliefd op haar, maar moet ook vechten tegen zijn eigen demonen.
Dit boek heb ik graag gelezen. Zowel de stijl als het verhaal konden me blijven boeien, hoewel ik het in het begin wat moeilijk had met de naïviteit van Charlie en het gratuite druggebruik van de jongeren. De beste stukjes in het verhaal zijn de passages over wat Charlie voor zijn leraar Engels leest en hoe hij beter kan schrijven. De schrijfstijl evolueert ook mee met Charlie naarmate het verhaal vordert. Dit was voor mij een van de sterkere elementen van deze roman.
Vrijwel meteen daarna las ik I Capture the Castle van Dodie Smith. Ik was nieuwsgierig geworden naar dit boek omdat een van mijn favoriete booktubers, Rose Mannering, heel erg lovend was over deze roman. Maar goed. Ook aanraders moeten kritisch gelezen worden.
Mijn kritische lezing vervaagde echter nogal snel. Wat een mooi boek is dit! De zeventienjarige Cassandra schrijft in dagboekvorm over haar leven in een kasteel. Haar vader publiceerde ooit een bestseller, maar heeft daarna niets meer geschreven. Samen met zijn gezin leeft hij in armoede in een gigantisch, sprookjesachtig kasteel dat ze voor 40 jaar gehuurd hebben. Terwijl Cassandra geniet van hun romantische en simpele leven op het kasteel, kwijnt haar oudere zus Rose steeds meer weg door het armoedige leven dat ze er leiden. Wanneer het kasteel een jongere eigenaar krijgt, Simon Cotton, lijkt er verandering te komen in hun situatie. Rose krijgt een aanzoek van hem en grijpt de kans om op te klimmen op de sociaal-economische ladder.
Wie denkt dat dit alleen maar een romantisch verhaal à la Jane Austen is, heeft het mis. Er worden interessante vergelijkingen gemaakt over boeken, muziek en schrijfstijlen. Zo contrasteert de stijl van Cassandra fel met het magnum opus van haar vader, dat beschreven wordt als een soort modernistisch-experimenteeel werk. Cassandra's observaties zijn scherp, vernieuwend en charmerend. Hoewel het verhaal zich afspeelt tijdens de jaren dertig van de vorige eeuw, is het tijdloos. Dit is zo'n boek waarvan ik zeker ben dat ik het nog eens ga herlezen.
Tip: Er bestaat ook een verfilming, maar probeer niet naar de trailers te kijken, want die geven al veel weg over het verhaal...
Ten slotte las ik Paper Towns van John Green. Eerder las ik zijn bekendste boek, The Fault In Our Stars, dat ik zeker kon appreciëren. In tegenstelling tot vele anderen, heb ik geen tranen met tuiten gehuild toen ik het las, maar slecht was het zeker niet.
Paper Towns is volgens sommigen trouwens beter dan TFIOS. Dat kan ik echter niet beamen. Misschien koesterde ik iets te hoge verwachtingen, maar Paper Towns heeft me een beetje teleurgesteld. De personages waren wel grappig en er zat zeker vaart in het verhaal, maar op de één of andere manier bleef het voor mij allemaal nogal oppervlakkig. De zoektocht naar Margo Roth Spiegelman (wiens naam ik ondertussen beu ben) kon me niet altijd zo boeien. Het einde vond ik wel mooi en filosofisch, maar dit had gerust meer aanwezig mogen zijn in het verhaal. De vertaling die ik las was trouwens van een bedenkelijk niveau. Dan toch liever The Fault In Our Stars.
Heb jij onlangs nog goede 'coming of age' verhalen gelezen?
