Over creatief schrijven en verhuizen

Vorige vrijdag volgde ik in Leuven een workshop creatief schrijven. De bedoeling was dat we oefenstrategieën aangereikt kregen om aan de slag mee te gaan in de klas. Maar stiekem wilde ik zelf graag nog eens creatief schrijven, dat was alweer veel te lang geleden.

Zo'n 9 jaar geleden, in het zesde middelbaar, volgde ik ook creatief schrijven aan een muziekacademie. Hoewel ik er veel schreef, bekroop me tijdens die schrijfsessies vaak een gevoel van onrust of ongeduld. Af en toe gingen mijn tenen krullen als een medecursist voor de zoveelste keer persoonlijke problemen oprakelde in een tekst. Uiteraard is schrijven heel persoonlijk en uiteraard maakt het veel emoties los. Maar een cursus creatief schrijven mag niet veranderen in onnodig gepsychologiseer. Uren vlogen voorbij en het enige wat ik wilde, was schrijven.



Vorige vrijdag had ik weer een gelijksoortig gevoel. We kregen interessante tips, maar werden zelf net iets te weinig aan het werk gezet. Toen we dan toch een schrijfopdracht kregen, kwam het enthousiasme ogenblikkelijk los. NT2-leerkracht penden ijverig hun verhaal neer, dat ongeveer 15 zinnen mocht tellen en over een speciale verhuisdag uit ons leven moest gaan. Teksten werden voorgelezen en bewonderd. Iedereen herademde. Dit schreef ik over mijn meest recente verhuis.

Het was het eerste weekend van september 2011. Een aantal zaken waren al verhuisd. Mijn ouders hadden op voorhand mijn dozen vol boeken en kleren naar ons huis gereden. Mijn vriend en ik gingen samenwonen in een ouder huis aan de Schelde, waar altijd meeuwen overvlogen maar waar soms ook de verwarming niet zou werken. Het bed van mijn vriend werd zorgvuldig vastgemaakt in de aanhangwagen van mijn broers auto. In de garage van mijn schoonouders hingen de kleren van mijn vriend netjes klaar op een lange wasdraad. Een verhuiswagen was niet nodig geweest. We hadden meubels gekregen van familie en hadden ook wat nieuw meubilair in de Ikea bij elkaar geshopt. Het was een warme dag, die dag waarop we verhuisden. 's Avonds barstte er een onweer los en at ik een maaltijd die mijn vriend had klaargemaakt.

Binnenkort volgt nog een verhuis. Misschien levert dat weer een verhaal op? 



Populaire posts